Balio Erantsiaren gaineko Zerga kontsumoaren gaineko zerga orokorra da, eta produkzio- eta merkaturatze-fase guztien gainekoa da. Fase bakoitzean balio erantsia bakarrik zergapetzen da; balio erantsiaren baturak ondasunaren azken balioaren berdina izan behar du.
Beraz, Balio Erantsiaren gaineko Zergaren sailkapen nagusia da zergapetutako ondasunen tasa eta zerga kalkulatzeko modua bereizten dituena. Ondasun motei dagokienez, aukera hauek ditugu:
a) Kontsumo-modua, hau da, ondasuna nola kontsumitzen den. Horretarako, industria-asmoekin erositako ondasunei dagozkien zerga ordainduak kendu behar dira, eta ekoizpen-prozesuan txertatutako kapital-ondasunetako inbertsioaren erosketa ondorioztatzea ahalbidetzen duen sistema bat da.
b) Errenta modua, ekipamenduko ondasun iraunkorren gaineko zergak urteko balio-galeraren zenbatekoan bakarrik deduzitzeko aukera ematen duena.
c) Produktua; azken ondasunean sartzen diren piezak bakarrik ondoriozta daitezke, produktua eraldatzeko erabiltzen diren inbertsio-ondasunak, eskurapen-balioa edo urteko balio-galeraren zenbatekoa kendu gabe.
Beraz, balio erantsia kalkulatzeko metodoari erreparatzean, hauek dira BEZaren modalitateak sortzen dituzten formak:
1) Lapurtzeko metodoa, ondasunaren salmentako balioari bere garaian enpresak ordaindu zuen erosketaren prezioa kenduta.
2) Batuketa-metodoa. Fase horretan enpresak estaltzen dituen erreprodukzio-faktore guztien batura da, enpresak ekoiztutakoa prozesuan esku hartzen duten ekoizpen-faktoreei baitagokie.
Bi metodo horiek, praktikan, hainbat balorazio-zailtasun sortzen dituzte, administrazioak enpresak bakarrik ezagut ditzakeen datuak ezagutu beharko baititu. Horretarako, zergaren kreditu-metodoa sortzen da, non enpresak kalkulatzen duen zerga salmenta guztiei zerga-tasa aplikatuta, eta, horrela, aldi jakin horretan egindako erosketengatik ordaindutako zerga kenduz.
